Gidiyorum

Bahar çiçekleriyle bezenmiş afili yalnızlığımı ekliyorum ömrün omuzlarına
Ayak izlerim işleniyor kan damlası sevdan üstüne
Ölümüm olacak bu gidiş biliyorum, adımlıyorum hasret yollarında
Veda etmeye gitmiyor içim, hoş veda edilecek bir sen kalmadın ya
Hayır, hayır bu sefer senden değil kendimden vazgeçiyorum
Vecd dolu ayrılık sahnesi çiziyorum karanlığa
Ben kaybettim iki gözümün çiçeği, tuzlu yaşlarla yıkanıyorum...

Gidiyorum
Elveda diyecek bile yok, ondan yanıyorum
Günü geçmiş sevdanın baş köşesine asıyorum ölüm portresini
Ayaza vurmuş gönlümü, kor alevlerinde dinginliyorum
Hayalinin ayak ucuna kıvrılıyor ruhum
Bir küçük umut kuşağında ara veriyorum yaşama, soluklanıyorum
Yarım aklımı dünyaya bağlayan elaların kapanıyor
Ben susuyorum iki gözümün çiçeği, yokluğun çılgın sesi duyuluyor...

Gidiyorum
Özgür martılar süzülüyor, lirik şiir dizesinde
Bense karanlık masivâmda sen kırıklarını topluyorum
Olur da ilişirsen yüreğime acımasın için
Bilirsin bu ruhu sen uğruna azad ediyorum
Sonu gelmeyen bitmeleri koyuyorum gerçekliğin önüne
Sessizce karalıyorum adının üstünü
Ben yanıyorum iki gözümün çiçeği, yağmurları özlüyorum...

Gidiyorum
Koparmaya kıyamadığım bir papatyanın yaprağına gizliyorum seni
Olur da bir bahar bir başkası koparırsa mutlu ol diyorum
Çünkü bu aciz ruhu yüzünde açan güllerle besliyorum
Bir intihar mektubu yok, gamzeli uçurumudan sallanıyorum
Derinliklere gömüyorum yaşarken seni
Tercih değil zorunluluk geride bırakıyorum maziyi
Ben silindim iki gözümün çiçeği, izin silinmiyor usumdan...

Gidiyorum
Bir çocuk hevesi unutulur'maz dediğin hislerle
Bugün hâla dur diyorum yıkılmalara
Neden diye sorma, içimde sen varsın enkazımda kalırsın
Narin beyaz tenine yakışmaz benim kirliliğim
İçte ukde kalan anıların yanına ekliyorum bakışlarını
Son kez uğruyorum senin yamacına, fark edilmeden
Ben bilmiyorum iki gözümün çiçeği, kaçıncı kez son diyorum...

Gidiyorum
Bir ömür yoldaş alıyorum kimsesizliği ömre
Herkes nerede, alıp götürdüklerini istiyorum
Huzurla kapansın gözlerim, ellerin bellesin ellerimi
Ayrılık uzak dursun, dokunmasın kimse bize
Sol yanımda yaşlansın yıllar, eskiyen biz olmayalım
Birazcık sen birazcık ben olsun yeter, sevelim
Ben bekliyorum gönül gözüm, geri dönmeyecek hülyalı inciyi...

Gidemiyorum
Yüreğimin ev sahibiyken sen, gitmek bana düşmez ya
Azrail pençesinde ecele dek yolunu gözlüyorum
Menekşeler bıraktığın yerde, kuruyorlar sensedimle
Ben hala aynı yaradayım, kabuk bağlamadım henüz
Unutmadım, unutamam
Her gece sevdanı yazıyor kalemim
Ayrılık vurdu ruhun kıyılarına lakin seni sensiz de seviyorum...