GİT AĞLAMAK BENİM OLSUN

Ayrılık yağmurları başlar, boşalır içim,
Eylül kapımı çaldı, bu son oyun son perde.
Sen yuvana dön artık, yansın aldırma içim,
Ömrümdün yaşadığım, tükensin sona erde;

Beni kaderim olan aşkınla yalnız bırak.
Şehrin bu hüzün kokan sokaklarından çekil,
Dünyada senden bana kim vardı böyle ırak,
Git gönül denen yerden, gölgeni bırak vekil

Aşkın kaderinden kök almış bu hikâye
Gönlümde bağların var, bağlıyor öyle derin.
Çağlar ötesi çağdan kalmış aşk hikâyesı
Bende göz, sende yürek çağlıyor, öyle derin

Dünyamı anlatmaya yetmedi bildiklerim,
Nasıl sever sultanlar sultanını bir cüce
Aramızda sır kalsın dilimden sildiklerim,
Söylenmedik hangi söz vardır sevgimden yüce.

Elveda hakikatim, adı özlem olan gül
Bu aşkta varsa hüküm ebedi sona ersin.
Ağlamak benim olsun, sen kaderin ile gül
Bir hayali sevginin ömrü bu kadar dersin.