Bazen gitmen gerekir. Hiç bir şey demeden, kimseye haber vermeden... Sadece gitmen gerekir. Bazılarının senin değerini anlaması için belki ya da karşındaki daha fazla zarar görmesin diye.
Ben çok kez gittim. Ama yorgun olduğum için, kırılmak canımı çok yaktığı için... Sadece gittim. Ama her gidişimin bir dönüşü vardı.
Sen de gittin. Ama yorulduğun için değil senin istediklerini yapmadığım için, ideal bi sevgili olmadığım için. Bu gidişlerin hiç koymadı biliyor musun? Hemde hiç. Sadece güvenimi ve sana verdiğim değeri boşa çıkarmana üzüldüm. Ama her kötü anı, her üzüntü yanında koca bir hayat dersi getirir. Bundan sonra kimseye güvenmem. Sana verdiğim gibi değer de vermem. Sessizce hayatıma devam ederim.
Belki merak ediyorsundur, ben hiç değişmedim hala gidene dur demeyen, asi, dik kafalı, dediğim dedik kızım. Ve hala kül olanı bi daha yakmıyorum. Yani birgün bu satırları okursan dönmeye çalışma.