Gökte bulut benim gözlerimde yaş vardı ve karanlık tavırlarla önümüzdeki yolda bize doğru gelenler vardı. Her kaydığında daha çok terleme hissi veren bir korku beliriyordu ayak tabanlarımda. Ağırlaşan umutsuzlukla doluyordu her günüm. Burkulmaktan bıkan bir kalp etrafta dolanıyordu; Ağrısı dinmeyen bir zihinle düet yapıyor gibiydi. Bulanıklık güdüsü günler ilerledikçe kayboluyordu. Karşımıza çıkanların bile yüzleri net seçilmiyordu. Ay bile ışığını görmezden geliyor karanlığa aldanıyordu.
Ömer Faruk Kuştoğan