Gölgeden başka bir şeyim yok,
gölgeyle aramda bir sınır yok,
ve belki de en karanlık anlarda,
en parlak ışıkları aradım.
Fakat ışık,
hep uzaklarda kaldı.
Belki de hiç varmadı,
belki de sadece bir yansımaydı.
Yalnızlık,
gözlerimdeki derin çukurlardan bir çıkış arıyor,
ama her adımda
gözlerim daha da kararıyor.
Bir zamanlar her şeyin anlamı vardı,
şimdi sadece suskunluk var.
Ve gölge,
bu sessizliğin en yakın dostu.
Belki de ben,
gölgesine takılmış bir hayaletim.