Görünmez Yara

Beni güçlü sandılar,
çünkü hiç düşmedim sanıyorlardı.
Ama kimse,
içimde kaç kez yıkıldığımı bilmedi.

Gülümseyen yüzümün arkasında,
kaç kelimeyi yuttum,
kaç gece sessizce sustum,
kimse fark etmedi.
Çünkü bazı yaralar,
kanamadan da acıtır.

Bazen bir söz,
bazen bir bakış,
bir bıçağın yapamayacağını yapar.
İçinde öyle bir iz bırakır ki,
yıllar geçse bile
oradan bir sızı sızar.

Ama biz,
herkesin görebildiği yaraları anlarız.
O yüzden en çok,
kimseye göstermediklerimizle
yalnız kalırız.

Ve belki de,
en büyük çığlık,
sessizliktir.