Bir an vardı,
durduramadık.
Gözlerinde kırıldı zaman,
düşleri çatlayan bir cam gibi.
Sözcükler yetmedi,
nefesler yetmedi,
sadece sustuk,
ve sustukça büyüdü mesafeler.
Gidemedik,
ama kalamadık da.
İki yalnızlık arasında,
sessizliğe tutunduk yalnızca.