Gözyaşları

Tutamadığım gözyaşlarımı ellerimle kendim sildim her zaman. Muhtaç olmadım kimsenin gözyaşlarımı silmesine, sessizce ağladım her zaman. İzin vermedim kimsenin gözyaşlarımı silmeye çalışmasına. Çünkü gözyaşlarım her zaman benim yüzümü yakarlardı aşağıya süzülürken. Dokunanın da ellerinin yanacağından korkardım. Uzaktan bakanlar bu kız esrarkeş diye bakıyordur bana eminim. Gözlerimin altı hep mordur, her gün mutlaka bir damla da olsa süzülür gözlerimden bir yaş. Her gün birşey olur hayatımda ağlamam için. Bu hayat bana ters. Fakat deli gibi acı çekmektense, acıya katlamaktansa ağlamayı yeğlerim her zaman. Gözyaşlarımın yüzümü yakmasının sebebi ise acılarla dolu hayatımın gözlerimden birer birer akması sanırım..