Gülendam

Bu nasıl bir hayat Gülendam?
Sadece yormayı biliyor beni...
Her gece; uyanınca her şey güzel olacak diye,
Bir umutla dalıyorum uykuma
Ve sabah oluyor...
Yine yine yorgun yüreğim.
Geçmiyor Gülendam!
Herkes gidiyor.
Her şey bitiyor.
Şu yorgunluk geçip gitmiyor benden.
İnsan fazlası yorgunluklar,
İnsan kalıntısı yorgunluklar,
İnsan yoksunluğu yorgunluklar...
Artık ağır geliyor bünyeme
Ne taşıyabiliyorum, ne kaldırabiliyorum.
Ömür yorgunluklarla geçip gidiyor Gülendam.
Fakat yorgunluklar kalıyor yüreğimde.
Ağır aksak ve sancılarla...
Kalıyor işte kalıyor Gülendam!