GÜLUMSE BANA SEVGILIM

Boşuna değil yaratılan sonsuzluk sevgilim
Boşuna değil seni sevmem hemde delicesine
Oradan bir yudum düş yollar mısın bana lütfen
Gel sür sana ekilen gelincik tarlaları
Ah seni görse bizim bahçe bir görse
Bahçemizde akan su seni bi görse
Sütü ısıtan mucize senin ana olmuş koynun sevgilim.
Her sabah beni kaldıran yokluğuna inat
Sen çocuklar doğur,güneş batmadan
Herkes bir bir ölürken
Benim bütün derdim seninle yaşamaktı
Şiirleri giyerken,çıkardıkların nasıl da şarkı oluyor;
Bence en masum suçum seni sevmek
Senden ayrida kuşlar,
Senden ayrida denizler severim
Şimdi burada nasıl ağlıyorum sensizlik için bi görsen
Rüyalarına dökmüşcesine
Dudaklarımı gözlerimi
Lütfen gülümser misin bana?
Lütfen canım sevdiğim kardelenim
Hiç bir şiirin yazamadığı
Ve hiç bir ruhun duyumsayamadığı
Senin unuttuğun
Benim hatırlayacağım kadar
Kış ayı yaklaşıyor
Ortalık pek soğuk sevgilim kınalı saçlım
kuşlar üşüyor,kediler köpekler çok üsüyorki hic birsey yok disarda
Hayat durmuş koca bebegim
Acı akmadıkça mutluluk içerde kalır bilirsin degilmi
Seni koklamak suya uzanmak
Bir çiçeğe yeniden ad vermek bak işte şiir gibi
Kara gözlerimde bükülüyor
Yüreğimi vermişim eline degilmi?
Neresinden tutsan seni seviyorum diyor degilmi?
Bir gün aşk melekleri ellerimizden uyanacak
Gemiler denize girecek geçecek yıllar
Geçecek ayrılıklar eksile arta
Biliyorum bir gün tekrar
Güle ağlaya bütünleşeceğiz.
Tek olacagiz el ele garip dunyayi geçeceğiz
Unutma ben seni heveslik değil nefeslik seviyorum