Binlerce şiirden özrüne sığınarak vazgeçtim,
Bu günahkar şehirin ışıklarında sersemleştim.
Yalnız kalmıştım ama şimdi durum farklı,
Bir kaç kişinin yazmasına muhtacım.
Dayanamıyorum, bu zamana kadar zor durdum.
İstemiyorum yaşamak, ölmekten yoruldum :(
Yapamıyorum olmuyor, intihardan korkuyorum;
Kolyenin boynuma bırakacağı izden :(
Vazgeçmek gerek belki hayattan,
Ama yapamıyorum işte anla.
Bana öyle büyük darbeler vurdular ki,
Ölmek istiyorum ama intihar edemiyorum :(
Herkes benim yanımda ama,
Olmasını istediklerim dışında.
Bıktım yaşamaktan, bu hayatta.
Tıkılı kaldım günahkar şehrin sokaklarında :(
Korkmadığımı söylüyorum herkese,
Diyorum soranlara "Yalnızlık güzel şey"
Aslında öyle değil, geceleri tek kalmak.
Öldürse birisi beni, tanrı günah saymıcak.
Anlayın artık beni! Yapamıyorum çok doldum;
Arkanızdan konuşanları susturmaktan.
İçimdekileri söyleyememekten. Yoruldum;
Arkanızdan konuşma isteğimi susturmaktan.
Bu günahkar şehrin sokaklarında sessiz kalmaktan...
Kaynak: Kaan TURHAL'ın Web Sitesi