Sonsuzluğun kıyısında bilinçsizce,
Yıldızların altındayız biz ikimiz.
Kimi zaman aziz ve yüce,
Kimi zaman günahkar ve sevimli.
Şeytanlaşmış nefsimizle, duadayız,
Mükemmel bir ruhani gibi,
Kalbin bir parçasını vermiş gibi,
İnanç bir yanılsama modasında, sevgiden uzak.
Aşk denilen illet, derin bir tuzak bize,
Gerçek bu bir çiçek kadar derin bakar,
El çek bu ölçek can yakar.
Yürümek istiyoruz, ebede kadar,
Yarım yamalak iman tarifimizle.
İman aşkına yüz çeviren kalbimizle,
Gökkuşağı renginde ruhumuz,
Gönül huzura erene kadar.
İçindeki cevheri kim bilecek,
Ayak izlerinde sevgi bebekleri büyüyecek,
Nefes bir rüzgar, ruh bir deniz,
İçerden toparlanınca, kelebekler gönlümüze konacak.
Söyleyin kiminle zincirlerimizden azadeyiz,
Kapalı bir çılgınlığın içindeyiz imansizca,
Can kadehinden ab-ı hayat içince gönül bağı şad olacak.