Kanaatlerimden çok bahsettim; fakat görünene göre bunlar benim basit yöntemlerim gibi algılanabilir. Açıklamak istediğim şey şu ki:"İnsanlardan uzak duracağım." kanaati "İnsanlar aptal, gereksizler ve beni ilgilendirmiyorlar bu yüzden uzak duracağım." gibi bir anlamı ifade etmiyor elbette. Kanaatlerimde bulunduğum noktada uyma kararım hem aktif yani değişken hem de sanılabilecek kadar negatif değil. Belki ilk okunduğunda öyle olabilir fakat benim açımdan en azından şimdilik yöntem olmadığı için doğru seçenek o dur. Yani ben zevkimden uzak durmayı kanaat almam kendime, uzak durmadığımda rahatsız edebileceğim ihtimalinden dolayı bu kanaat oluşur. Kendi bencilliğim, kendini soyutlama hatta kimileri tarafından havalı olma çabası değil. Olsa bu kadar zorlanmazdım zaten uzak durmayı denerken bile. Bu sadece bir örnek o kadar.. Ne olursa olsun akla yatkın olan fikirlere açığım fakat dediğim gibi bunlar tabular değil. Kolay yıkabilirim, yeter ki yenileri eskiyi aratmasın. Eski kanaatime geri dönerken canım yanmasın. Yalnızlığa o zaman maruz kalırım işte..
Üç gündür ateşim de varmış. Ama hissetmiyorum nedense. Öyle bir duyum aldım.?