Ahlakın hayatımıza kattığı sevgi, dürüstlük öz verinin kıtlığını had safhada yaşarken şikayetin ötesine geçemiyoruz. Çünkü korkuyoruz kendimizle yüzleşmekten. Bunlar kendi kendine olmadı bir müsebbibi olduğunu biliyoruz. Nefsimize çentik atmaktan kaçarak hep soruyu başkalarına soruyoruz.
'iyi insanlar neredeler?'
Cevap ararken hiç kalbimize dokunmak istemiyoruz. O iyi insanlar süper marketlerin bakkalları yutması gibi yutuluverdiler olumsuz enerjiler tarafından.
Onlar hiçbir yere gitmediler, bunu istemediler fakat birbirlerinin negatif davranışlarını , hazz peşinde koşuşlarını taklid eden, bunu ruhlarına zamklayan insanlar o güzel kalpleri sürgüne yolladılar.
Kime ne demeli, suçu kimden bilmeli peki!
İnsanlık şimdi karadelik gibi.Oturalım ağıt yakalım da onlara değil kendimize.Mimsiz asrın gösterişine kurban verdiğimiz kimliklerimize.
Efsanevi yutup, yutuluşlarımıza. Kalbimizi çevrim dışı bırakıp, kalpsiz çevrimiçi oturumlarımıza.
nok-ta!
Pınar Önalan