Güzelliğin bir parçası olana dek..

Bazen duruyor insan..

Belki de durmak istiyor.

Çünkü ne olacağını bilmeden yaşamak, hayatın tatlı heyecanı olarak bilinse de çoğu defa, ister istemez insanı yoruyor.

Yorulunca da insan,

Biri çıksın istiyor, elini tutacak

Tutunca da bir kere, bir daha hiç bırakmayacak..

Ve sonra,

Götürsün istiyor sessizce ötedeki maviliklere onu

Yeryüzüne sığamayıncaya dek gülmek ve ansızın çıkı vermek bir merdivene ihtiyaç duymaksızın göğe

En çok da şahit olmak, uzak ya da yakın dünyada gizlenmiş olan her bir güzelliğe..

Güzelliğin bir parçası olana dek..