Insanlar bıkmadılar yaralandığımız o yerlerden tekrar tekrar yaralamaktan.Acısını zor atlattığımız imtihanlarla tehtit etmekten bıkmadılar.Bizim zaten canımız yanarken biran bile unutmamışken birdaha yaşamanın korkusuyla sarılmışken gönlümüz onlar her defasında aynı yerden bizi vuruyorlar.Gözyaşlarımız bu seferde içimize akıyor.Allah büyüktür ya gerçekten sabrınıda kolaylıgınıda verir..Onlar yaşamadı bizim yaşadıgımızı bu saatten sonrada yaşamayacaklar ama bizi üzdükleri yerden üzülecekler...Rabbim yinede yaşatmasın biz üzüldügümüzle onlarda üzdükleriyle kalsın..