HAKİKAT İNSANI OLMAK

Merhum Turgut Özal’a bir gün sormuşlar: ”Efendim; şeriat, tarikat, hakikat nedir? diye. O da anlatmaya başlamış: “Bir gün cami şadırvanında üç adam abdest alırlar. Adamın biri gelir ve sırayla bunların enselerine birer tokat indirir.
Birinci adam, kalkar ona nasıl tokat atıldıysa o da aynı yerden tokadı yapıştırır; bu şeriattır. İkinci adam, bu tokadın Allah'tan geldiğinin farkındadır fakat dönüp bunu kimin vesilesi ile gönderdiğine bakar; bu tarikattır. Üçüncü adam ise tokadın Allah'tan geldiğini bilerek hiç bir tepki vermez; işte bu da hakikattir” der.
Büyüklerden bir zâta sormuşlar: “Neden her sıkıntı beni bulur, neden hep insanlar beni üzerler?” Zât da demiş ki: “ Evlâdım, seni üzen sıkan insanlar değil, onlar bir aracı. Derdi gönderen Allah'tır, O'nun imtihanıdır. Her geleni Allah'tan bil ki huzur bulasın!”
Zamanımızda ehli hakikat insanı ne kadar kaldı acaba! Sürekli bir insanlar ile alıp verememe durumundayız. Hep kısasa kısas yapmaya çalışıyoruz. ‘O bana bunu dedi, şu şunu yaptı, bu böyle baktı’ vs. vs... Bazen gerçekten insanların yaptığı davranışlar öyle anlaşılmaz hal alıyor ki; maksadını anlamıyorsun, diğer insanlara anlatıyorsun anlaşılamıyorsun.
Bu noktada devreye sabır ve dua giriyor. Belki de Allah geceleri kalkıp yalnızca Onunla konuşmamızı istiyor. Saliha Erdim Hanımefendi’nin çok sevdiğim ve benim de dualarım arasına kattığım bir niyazı vardır: “Allah'ım! Beni anlayışlı ve anlaşılır kıl!” Sosyal, sürekli insanlar ile iç içe olan varlıklar olarak bu duayı sıkça etmemiz gerek...
Çünkü en çok birbirimizi anlamaya ve anlaşılır bir insan olmaya ihtiyacımız var.