"Ahh!" derdim hep.
Yaşanmışlıklar uğruna kısa bir "Ahh!" deyişim.
Görünmeyenlerin gün yüzüne çıkacağı bir gün, zekanın ileriye geçiş yapacağı bir zaman var.
Ben o zamanı kolluyorum.
Bekliyorum.
Doğru zamanda hamle yapmak her insanın zekasının küçümsenmeyeceğini gösterir.
O zaman geldiğinde bu "Ahh!" deyişlerim yerini "Ohh." deyişlerime alacak...
O zamanın kudretini tahmin bile edemiyorum.
Yapabildiğim tek şey beklemek. Beklemek ve görmek.
Dilemek ve istemek.
Hakimiyetin hüküm sürmediği zaman yoktur!...