Hâlâ üzebiliyor, bu fevkal bir durum. Demek ki hâlâ hissediliyor, yaşıyor ve ruh bunu biliyor. Sadece zihin biraz akis yaratıyor. Bu silüeti aslı zannetmemek gerek. Aslı surette saklı değil, sözlerde de değil. Çünkü dil doğruyu söylediği kadar hakikati söyleyecek cesareti insanda bulamamıştır. Hissizleşmek sadece şiirin mezesi, biz ruhumuzu hissetmedik mi? İşte o an zincirlerimiz kırıldı, uzayda bir yıldız hâline geldik. Ama yeryüzü bunu bilmiyor, biz o kadar parlamıyoruz zaten. Burada iyi niyetli herkes var, mutlu bir gün, şenlik misali bilirsin. Bilirsin diyorum; çünkü sen ruhunun en derin sızılarını hisseden ve dile getiremeyensin.