Hapsoldum

Ben yüreğimi vicdan diye diye
Ben yüreğimi saygı sevgi bağı diye diye
Ben yüreğimi hoşgörü gibi şeylerle birlikte
Adı menfaat olan giyotinli fıçıya atmışım

Annem haklıydı iyi insanlar da var
Annem haklıydı ekmeği bölüşecek çok az insan var
Annem biliyodu geç saatlerde hep şeytan işinin olduğunu
Akşam haber kuşakları annemi tastik de ederdi halbuki

Ben akıllanmadım kalp kırmamak için hala çaba sarf ederek
Ben aklımı kaybettim insanların birbirinden habersiz dayanışmasız oluşuna gülerek
Hala terbiye etmek istiyorum kendimi belki hala toplumu kadınlar yuğurur diyerek
Ben terbiye olmuyorum kış gününde gafil gezen edepsiz birinin arvadına söverek

Gecenin karanlığına
Hiç bitmeyen kader kışında bir damla sıcağı istemeye
Hergün ölmekten kaçamamaya
Ve kaderimin bir bardak tazelenecek suyunu istemeye
HAPSOLDUM

Hava bungundu yağmur yağmalıydı
İlk duraktaydım minibüs almalıydı
Ben hâla evde miydim anne
Beynimdeki pazar nereye gitti Allah ım
İş var şimdi gelemem pazar ola