HASRET BU

Şimdi mısralarca ötede ellerin. Ulaşabilir, dokunabilirim elbet. Uzanabilirim, yokluğunu anlatabilirim. Sesin kulaklarımdan silinmeye yeltenirken hatta, sana gelebilirim.
Hasret kaldık sonu gelmeyen muhabbetlere. Bizi yine biz bitirdik. Kimseye sürçülisan etmedik yani senden benden başka kimseye. Varsa yoksa hep keşkeler. Bu keşkeler bitirdi bizi sahi! Ne vardı şu kısacık ömürde uzun uzadıya sevseydik. Becerebilir miydik?
Bu ayrılık tek taraflı, bekleyen tek taraflı. Seveni bilemem, sana haksızlık edemem. Kaşına kirpiğine sevdamdan böyle diyemem. Gidemem de. İşte tam bu satırda gülüşünden bi an yad ederim gönlüme. Sıcacık, en samimi halin gelir gözümün önüne. Fizandayken yahut nefesim gibi yakınken. Gelir öylece durursun şurada. Şuracıkta. Taa ömrümün kıyısında.