HASRETİM DOST SESİNE

Ben alışılmamış bir insanım biliyorum
Bir karanlıktır ben de pırıl pırıl zamanlar
Mağrur kalbim her yerde asi ve yalnız
Neyleyim umduğum gibi çıkmadı insanlar.
Herkes bir şey aldı götürdü benden herkese yüzüm güldüğü için
Dağıttım kaç yıl sevgilerimi cömertcesine
Gözlerim bir vefa arar, arar da bulamaz Nedeni samimiyet kalmadı menfaat ön planda
Nicedir hasret kaldi kulaklarım bir dost sesine
Bilirim, çoğu gün hüzünlüdür bakışlarım
İçimde yuregim ağlar çehrem güldüğü zaman bile
Gömerken kalbime bütün arzularımı sevdalarımı
Yanarım yaşanmamış anıların özlemiyle
Sevdiğim mahzun şarkılardır, hüzünlü resimler bakar kalirim
Garip leylevi gecelerde yaşadığımı anlarım
Çevremde kim varsa konuşur durmadan boş boş vıdı vıdı
Ben hep bir heykel asaletiyle susarım.
Gecenin bir yerinde teselliler biter de
Dağıtır saçlarımı onun güzel elleri hayelce
Kokusu rengi kalır ellerinin gecelerde
Doğan gün uzaklardan getirir sevdiğimi