Hatıraların Ardında

Geçmiş,
bazen bir gölge gibi
arkanda bekler.
Ne kadar ilerlersen ilerle,
seni hep takip eder,
bütün hatıraların,
bütün duyguların,
birer birer seni sarar,
geri döndürür.

Ve bir an gelir,
unutulmuş olan her şey,
yeniden uyanır.
Bir ses,
bir gülüş,
bir dokunuş…
Hepsi,
gözlerinin önünde
belirir.
Ve sen,
yine aynı yerde,
aynı duygularla yüzleşirsin.

Bazen,
hatırlamak,
bir acıya dönüşür.
O anlar,
o kaybolan duygular,
bir zamanlar ne kadar gerçekteyse,
şimdi o kadar uzak olur.
Ama yine de,
onları içinden atmak,
kolay değildir.

Belki de,
hatıralarını kaybetmek,
gerçekten kaybolmak demektir.
Ve o zaman,
kendini bulmak için,
yeniden eski seninle
bütünleşmen gerekebilir.