Kalp kırıklıklarım var benim.
Bir parçaya bölünsemde ; toplayıp her seferinde yeniden 'bir ettiğim' hayal kırıklıklarım var sonra
Hep bir öncekinden daha fazla olsada yinede inanmaktan vazgeçmediğim varlığına güvendiklerim var benim. Dağ gibi dağlar gibi.
Karlar yağsada üzerine ; sırtımı dayamaktan hiç geçemediğim tutunduklarım var sonra.
Tuttuğum yerden kırılsada hep iki ucunu birleştirip tutmaktan başka bir yol bilmediğim...
İnandıklarım var benim. İnandığım gibi olmadıklarını görsede bu gözler bir çok kez.
Doğruluğuna yeminler isteyemediğim. Dağları minicik ova gölleri kocaman okyanus yaptığım dertlerim var sonra benim.
Onlarıda severim, derdimle dertlenerek kadar, birde derdimi dert edinenlerin.
Etmeyin.
Edinmeyin.
Derdi verenle arama birde siz girmeyin...