Hayalinden Sıfır Almak
Yarıştan yarışa koşarak çok sevdiği atları terbiye etmekle uğraşan at terbiyecisinin oğlu, babasının işi nedeniyle orta öğretimine kesintilerle devam etme durumunda kaldı.
Orta ikideyken, büyüdüğünde ne olmak ve neler yapmak istedikleri hakkında bir kompozisyon yazmalarını istedi öğretmeni. Çocuk eve gittiğinde tüm gece yazmaya başladı. Yazısında at çiftliğine sahip olmayı hedeflediğinden bahsediyordu. Hayalini en ince detaylarına kadar anlatmıştı ve 7 sayfa kadardı. Bir sayfasına da hayalindeki 200 dönümlük arazinin krokisini bile çizmişti. Binaların, koşu yerlerinin, ahırların, depoların her şeyin yerini çizmişti krokiye. Hatta o kadar detaylara girmişti ki kocaman evinin de krokisini çizmişti.
Tam anlamıyla hayalini ertesi gün hocasına sunmuştu. İki üç gün sonra ödevini geri aldı. Kağıdın üzerinde ise kırmızı bir kalemle çizilmiş kocaman bir “0” ve bir de not vardı. Notta da “dersten sonra beni gör” yazıyordu.
Dersten sonra merakla hocasının yanına giderek “Neden ‘0’ aldım?” diye sordu.
Öğretmeni ise:
- Senin yaşındaki bir çocuk için gerçekçi olmayan bir hikaye bu. Paran yok. Gezginci bir aileden geliyorsun. Durumunuz o kadar da iyi değil! At çiftliği kurmak çok büyük para gerektirir. Arazisiydi, hayvanıydı bir sürü maliyet. Bunu başarabilmen imkansız! Eğer hayalini tekrardan gerçekçi hayallerle yazarsan o zaman notunu tekrar gözden geçiririm. Dedi.
Çocuk eve döndüğünde uzunca düşündü. Babasına bahsetti bu konuyu. Babası ise:
- Oğlum, bu konudaki kararı kendin vermelisin. Senin hayatın için önemli seçim bu. Hayallerinden vazgeçip başka şeylerde yazabilirsin. Tamamen senin kararın. Dedi.
Çocuk bu durumu çok düşündü. Aradan yaklaşık bir hafta geçti ve çocuk ödevini hiç değiştirmeden öğretmenine verdi ve şunları ekledi:
- Siz verdiğiniz notu değiştirmeyin, bende hayallerimi…
Zaman hızla geçti ve çocuk hedefi için çok uğraştı. Şuan 200 dönümlük bir arazide tam olarak hayalindeki gibi bir çiftlikte yaşıyor. Seneler önce yapmış olduğu ödev çerçevelenmiş bir şekilde şöminenin üzerinde durmakta.
O öğretmen ise yazları yaklaşık 30 öğrencisiyle bu çiftliğe gelerek kamp yapıyorlar. Her gelişinde eski öğrencisine “Bak, ben senin öğretmeninken aynı zamanda da hayal hırsızıymışım. O sıralarda pek çok öğrencilerimin hayallerini çalmışım. Sen hayalinden başkası için vazgeçmedin ve başardın. Sadece ben sana bir şeyler öğretmedim, sende bana önemli şeyler öğrettin.” Der.