Hayallerimizden biz mi soğuduk, insanlar mı soğuttu.

Biz neden soğuduk bu kadar hayattan veya eğlendiklerimizden, sevdiklerimizden, zevk aldıklarımızdan, yeteneklerimizden, ilgi duyduklarımızdan neden soğuduk, neden eskisi gibi zevkli gelmiyor, yapmak istemiyoruz. Sanki bıkmışız, yorucu gibi gelmeye başladı? Zevklerimiz mi değişti? Olmayacağını mı anladık, boşa mı zaman harcadığımızı düşünür olduk. Yoksa? İnsanlar mı, çevre baskısı, çevre düşüncesinin mi etkisine kapılır olduk, hevesimizi mi kırdılar, inancımızı, umutlarımızı, beklentilerimizi, düşüncelerimizi mi zedelediler. Peki ya sen ne yapacaksın bundan sonra? Konuşup geçenlere, seni tanımadan, bilmeden, senin hakkında hiçbir bilgi sahibi olmayan insanlara kulak verip, onlara hak verip vazgeçecek misin benliğinden, hayallerinden, umutlarından, kendine güveninden. Ya da bu benim. Bu benim yolum, benim kararlarım, benim fikirlerim, hayallerim, inancım, güvenim deyip kendine, geleceğine sımsıkı iki elinle sarılacak mısın? Sarılmalısın. Kim ne hakla kişiliğine, geleceğine el veya dil uzatabilir. Kim ne hakla yapmak istediklerine karışabilir. Hiç kimse.

Tabii ki Hayatın her döneminde kendi başımıza kararlar alıp veremeyiz. Peygamber efendimiz ( Sallallahu Aleyhi ve Sellem) Efendimiz de her zaman istişare yapardı ve bize istişareyi emrederdi. Fikirlere, eleştirilere en önemlisi de eleştirilere açık olmalıyız. Bu benim kararım bitti. Deyip iki kulağımızı da tıkamamalıyız. Elbette insanları dinleyeceğiz, fikirlerini, düşüncelerini dinleyeceğiz bal olan tarafını alacağız ve zehir olan tarafını çöp kutusuna atacağız. Unutmayın bu dünya da sadece biz akıllı değiliz aksine bizden daha akıllı, zeki insanlar fazlasıyla var. Bir kişinin tek cümlesi bizi bambaşka biri yapabilir. O deli deyip geçip geçiştirdiğimiz insanları bir dinlesek var ya. Onların dilinden anlayabilsek, onları anlamaya kafa yorsak normal insandan daha çok bize katkı sağlayabilirler. Bu nasıl olacak demeyelim. Ol' duran rabbimdir. İstese taşı kayayı konuşturur fakat insanoğlu bunu kaldıramayacak güçte yaratıldığı için onlar ahirete kaldı. Hayallerimizden, ilgi alanlarımızdan, zevklerimizden ne olur ise olsun, kim ne derse desin, kim zehir kusarsa kussun kimse için, bizi biz yaptığına inandığımız gerçeklerimizden vazgeçmeyelim. Kimsenin dediği bizi soğutmasın daima ileri taşısın. İnsanlar elbette karışacak, eleştirecek, kötü sözler söyleyecek, kıracaklar bu demek olmuyor ki yanlış yapıyorsun, yanlış yolu seçmişsin. Bizi takdir edenler kadar, bizden nefret edenlerde olacaktır. Çünkü herkesi sevindiremez, memnun edemeyiz. Herkesi dinleyeceğiz zehir olsa bile evet. Fakat bize yarayan tarafını kendimize alacağız geri kalan zehri bırak kendilerine dokunsun. Her zaman söylemekten hoşlandığım bir söz var; bizim ayakta, en önemlisi de Hayatta kalmaya ihtiyacımız var. Rabbimden hayallerimizin hayırlısı ile gerçekleşmesini istiyorum. Hayaller olmazsa, ayakta zor dururuz. Hayal kuralım ve hayallerimizi Allah'a teslim edelim. Er ya da geç rabbim hayırlısını hatta hayallerimizin en güzelini bize verecektir. Buna inancım sonsuzdur. Selam ve Dua ile.