O kadar çok şeyler varki,
Hz Ademin sürgün olarak gönderildiği gam hanede,
Susupda öyleyemediğim,
İçime atarak dâğ gibi büyüyen,
İçinden çıkamadığım kaybolduğum hikâyeler,
Kaybolup giden insanlar var.
İnsanlığın anlamadığı
içimin almadığı haksızlıklar.
Söylemek istediğim ama boğazımda düğümlenen kelimeler var,
Zaten söylesemde anlayanmı varki,
Cihanımdaki benden bilesin,
Ne cenazeler kaldırdım seni seviyorumlu sözlerden.
Kürek kürek toprak attım üstüne nice yalanın dolanın iki yüzlülüğün.
Mekânı Cennetmi Cehennemmi bilemem,
Ama ben hiç Fatiha okumadım yüreğimdeki mezarlıkta olupta yatanlara.
Yaşadıkça anladım insanları tanıyamadığımı..
Menfaatler şekillendikçe yüzler değişti..
Yüzler değiştikçe özler değişti.
Özler değiştikçe sözler değişti..
Bana yine sükut etmek düştü..
HAYAT DEVAM EDİYOR
DÜŞE KALKA YAŞASAKTA