Birgün öleceğimizi bildiğimiz halde hayatımızı güzelliklerle süslemek yerine saçma sapan şeylerle çiziyoruz.Hayat defterimizi kılavuz olacak anılarla değil de kısa cümlelerle işgal edip duruyoruz.
Ne kadar tuhaf değil mi?
Size yarin öleceksin deseler herşeye bir son verip kalbini kırdığımız kim varsa arar helalleşiriz.Ya da farketmeden eksik yaptığımız ibadetlerimiz varsa onları tamamlarız.Elimizde onca vakit varken köşeye tikanacağımız zamanı bekliyoruz.
Hayat bizlere gergin yepyeni tertemiz sayfa veriyor güzel birşekilde yazalım diye ama o defteri de berbat ediyoruz,saçma sapan şeyleri kafamıza takarak.Kendimizi bir pul kadar değeri olmayanlar için üzüp ağlıyoruz.Hayatın en güzel anlarını harabeye çeviriyoruz.
Sorarım size hayat mı tuhaf bizler mi tuhaf?