Herkes

Durdum bi karanlıkta
Sadece kendime baktım
Taş kesilmiş bi beden vardı
Birkaç yol vardı
Birkaç şehir vardı
Birde o taştan sızmış
Dökülüp giden
Kum gibi benden dökülen
Geçmişin yıkıntılarından
Toz kadar ince
Moloz kadar ağır enstanteneler

Durdum bi karanlıkta
Hiç birine üzülmemiş gibi
Oysa bir kalp vardı
Herkesten arta kalan
Çürüttüğüm onca yoldan kalan
Bir sen eksiktin bir sen

Durdum bi karanlıkta
Baktım bir yol var mı diye
O molozdan o kumdan o tozdan
Kalbime inceden açılan
Kendimi denedim
Anamı babamı denedim
Olmadı Allahı denedim
Sen zaten hiç orada değildin
En son Allahu Ekber dedim
Herkes kırbaçladı
Herkes balyozladı
Herkes çekiştirip vurdu dövdü

Durdum bir karanlıkta
Harfleri denedim
Defterlere karaladım
Yolu başıma koydu Tanrım
Herkes üstünden geçti
Ama Şah damarım Hala Hala Hala
Atıyor Atıyor Atıyor

O Karanlığa gitmedim
Sende geçiyorsun artık o yoldan
Ezberimde boyalar hep taş oldu
Sen de Sen de Sen de


NOT:Bana Özlem Duymayanla Benim Gönül Bağım Hiç Olmamıştır Kendisini Çıkar İlişkilerinde Yiyip Bitirenlerden Olmamanız Dileğiyle