Herşeye alışıyor insan

Her şeye alışıyor insan, her şeye. Varlığa ve yokluğa. Varlığına ve yokluğuna. Sevgiye ve sevgisizliğe. Ayrılığa, ve unutulmaya. Her şeye alışıyor insan, her şeye. Büyük heyecanların yerini durgunluklar alıyor, değiştirilemez insanları tek darbede düşüyor, yine de alışıyor. Alışıyor işte bir şekilde. Uykusuz gecelere ve sensizliğe alıştığı gibi.
Kaç insan alışmadı ki bu zamana kadar? Kaç insan her gün çekti bir şeylerin acısını, kaç insan hafızasında tuttu ilelebet? Kaç insan kalbini feda etti yaşadığı acılar uğruna. Kaç insan vazgeçti hayatından? Kaç insan saklı tutabildi içindeki yeri? Kaç insan?
Alışıyor insan bir şekilde. Her şeye alışıyor.