HİÇBİR ZAMAN OLMAZ

Başlığı okuduğunda negatif bir şeyler algıladıysan belli ki çokça sorunun ve sıkıntının içerisinde, hayatının süre gelen anlarında geneli üzüldüğün anları atlatmak üzere yaşadığına işarettir. Bu yüzden bu yazıma bir şans vermelisin.

Hiçbir zaman olmaz. İnsan vücudunun %70'i sudur. Hayatın 4/3'ü ise olmaz olan şeylerden oluşur. İnsanların hayatları boyu edindikleri alışkanlıklar genellikle hep bir şeylerin varlıkları, var olmaları üzerinedir. İhtimal dışında bırakılan, atlanılan ise genellikle birçok şeyin olmaması ve olmayacağıdır. Mesela ille de kendini alıştıracaksan bir şeylerin olmama ihtimalinin hep olduğuna kendini alıştırabilirsin. Bugün bir yola koyulduğunda yolda yanında gördüklerinin bir süre sonra olmayacak olma ihtimaline kendini alıştırabilirsin. Bilmelisin ki hayatındaki pek çok şey olmayacak. Buna hazır olacak şekilde yaşamaya kendini alıştırabilmelisin. Bu kötü bir şey değildir. Her şeyin olması emin olun ki olacak olanın da kıymetini aşağıya çekerdi. Olan şeyler azdır ama en kıymetli olanlardır. Çünkü istisnalar her zaman değerli olmuşlardır. Hem olmayacak olan şeyler hep kötü değildir ki. Bazen bize zararı dokunan olaylar olmaz, bize acı verecek olanlar olmaz, derdimiz olmaz, tasamız olmaz...

Hayat üzerinde her şey "gelir geçer" kanununa bağlıdır. Evet bu kanunu ben uydurdum. Bütün deneyimlerin, bütün ikili iletişiminden sana kalmış olanlar, tanıştığın ve görüştüğün insanlarla olan anıların ve ilişkin. Başına gelen talihsizlikler ve şanssızlıklar silsilesi... Hepsi geçmesi için yaşandı. Vallahi de sen ekstra bir çaba göstermene bile gerek duyulmaksızın geçip gitmek için yaşandı. Çünkü zaman götürür. Bazen sana bırakılanlardan bazen de direkt senden... Bu yüzden bir şeylere müsaade etmen gerek. Gelip geçmek üzere yaşanan bir "olmaz" hakkında insanoğlu "dur ben şu olmaz ile uğraşayım biraz bu belki -olur-'a döner" diye düşünerek geçecek olan olmazı bekletir. Ve peşi sıra olmazlardan oluşan bir kuyruk oluşur. Biri bitmeden biri başlar, biri tam geçmemişken bir yenisi gelir. Bu durumu çokça kez yaşamışsınızdır. Müsaade edin gitsin, müsaade edin geçsin...

Bu bir insan olsa dahi... Bakın yaşam tezatlığa muhtaçtır. Yani ne istiyorsanız tezatı olmalısınız. Sende olsun istiyorsan tutmak yerine bırakmalısın, sana gelmesini istiyorsan gitmelisin. Avuçlarının dolu olmasını istiyorsan avuçlarını sıkmak yerine açmalısın. İstediğin kişinin veya bir durumun tezatı olmalısınız.

Hiçbir zaman olmaz demekten kastım da bu işte. Bakın bazen olur, kısmen olur, yer yer olur, ara sıra olur. Ama hiçbir zaman olmaz. Sürekli olan tek şey değişimdir. Bugün hayatındakiler değişir, yarın sende var olan huylar, nitelikler değişir. Davranışın değişir, bakışın değişir. Zaman götürür. Seni üzmüş olanı götürür ama çifte standart uygulamaz... Seni üzmüş olanı götürdüğü gibi seni sevindirmiş olanı da götürür. Hiçbir şey senin ve sana ait değil. Bunun bilincinde yaşaman gerekiyor. Her şey seninmiş ve hep seninle kalacakmış gibi yaşayamazsın yoksa bir gün hiçbir şeyin sana ait olmadığını anladığın an mahvolursun. Bile bile ladese gerek yok.

Yaşam müsaade etmektir. Bil ki; aklı sende olanın yeri yine senin yanın olacaktır.