Hiçliğe Sürüklenir

Sanat her yerdeyken onu göz ardı ederek, umursamayarak kırgın insanlar meydana getiriyoruz. Yazarı umursanmayan kitap, mühendisi veya mimarı umursanmayan inşa, ressamı umursanmayan eser, müzisyeni umursanmayan müzik... Sadece bunlar da değil. İşçisi umursanmayan yollar, gönüllüleri umursanmayan fidanlar, görevlileri umursanmayan temiz kaldırımlar ve sokaklar, eğitmeni umursanmayan eğitim ve insanı umursanmayan hayatlar. İnsanlığı umursanmayan ruhlar... Yaşam alanları hiç edilmiş hayvanlar... Bizler her daim birbirimizi yok saymak ve yok etmekle mükellefiz ki bu nihilizm ruhumuzu da bir hiçliğe sürüklüyor. Bu yüzden paramparça ve ruhen dağılmış haldeyiz.