HİÇLİK İÇİNDE HİÇ...

Saklı bir bahçe gözlerin...
Bütün huzuru içinde saklayan...
Sessiz kalışlarındır rüzgar uğultusu.
Belki de ağlarla çevrelenmiş bir bahar.
.
Herkes sevgiyi arar.
Seni bilmeden evvel..
Demindeydim yalnızlığın.
Sonra güneşlerle yolculuk ettim apansız yarınların...
.
Kırığı kendine kaynamış bir hayat işte...
Bir yanı özlemlerin içinde senin kokunla karışık...
Bir yanı hiçliğin bedeninde saklı...
Kımıldamıyor namert yanlarım...
.
Sahi her seven kavuşmazmış söyleyin dağlar...
Bazen uzaktan sessizce ve kimsesi olmadan sevmekmiş aşk...
Buğusu yosun kokmasıymış sevda...
Yamalı kırıkların baharıymış.
Ayrılık çıkmazları...
.
Güneşi tenine süren,
Gözleri ile gökkuşağını çılgına çeviren.
Sana yakışmayan acılarına esir olmanmış...
Bitip giden yürekler...
Birgün yeniden selamlaşır, göz göze sessizce konuşurlarmış.
.
Yaşam bir yudum su ve bir lokma ekmeğin pençesinde.
Yaşama sevdayla ışık kondurmakmış.
Biten yıllar yada
Geçen ömür hiçliklere merhaba çakmakmış.
.
Kimsenin kimseyi anlamaya derdi yokmuş.
Anlatmakmış insanın asıl derdi...
Sanki çok abideymiş gibi...
Kıyısında geçen tüm günlerin.
Değerini bilirmiş gibi.
.
Gitme demek adettir.
Ama sen git...
Yaralı yanlarını saracak,
Senin hatalarını affedecek birine sarıl.
Yorgunluğum ikimize de baki kalır.