Hoşçakal..

Ayakta durabilmeyi öğrenmeliyim.
Kaç kusur,kaç hor görüş,kaç yok sayılış yaşadım inanın ben saymadım.
Bu sefer yok !
Dediğim her an tekrar tekrar yaşadım.
Durmadım.
Herkesin kalbinde az da olsa merhamet ve sevgi vardır diye milyon kez kendimi kandırdım.
Bu son !
Evet bu sefer son !
Kendime papatya dolusu tarlalar bahşediyorum vicdanımın en orta yerinden.
Gorulmemekten yorulan çiçek bahçelerinin hepsi benim artık.
Bilmem kaç kez sana o bahçelerden geldim.Bilmem kaç kez sana o bahçeyi hediye ettim,ınan ben saymadım.
Sana her şeyi sunarken de ınan kendimden şüphe duydum,yine de senden duymadım.
Aslında konu da bu ya ben senden bir 'Nasılsın" dahi duymadım.
Ölse yitse bedenim yine irkilir"İyiyim adam"derdim.
Sana bir kez evet demek bin hayıra ana avrat küfür etmekti sanki.
Ben tüm evetlerimi astım saçlarımın uclarına.
Bu sefer son !
Geldim,dilimde onca iyi ki,gözlerimde milyon tur elmas ile geldim.
Ben sana ellerim Lavanta kokarak geldim.
Bu da kendime en büyük sözüm olsun;
"Kaç kez kırılır,kaç kez incinir,kaç kez yanılır ve ınan kaç kez dağılır isem yeniden en güçlü halimle kalkacağım.Ben artık kendimi sevmeye başlayacağım."
Kattığın,aldığın her şeye teşekkür etmek isterdim,
Gözlerinin altında oluşan ince çizgiye dokunarak,unut gitsin.
Çok sevilmen dileğiyle ,benim en huzurlu yanım.Bu sefer avazım çıktığı kadar ;
"HOŞÇAKAL"