Hoşçakal

Bu sabah gelme!
Dün de yoktun zaten.
Yarında olmayıver.
Ben sensizlikle çok güzel başa çıktım.
Gece ağlayarak uyudum.
Sabahları ağlamaktan kan çanağı olmuş gözlerimle uyandım uykularımdan.
Odanın buz tutmuş sensizliğinde, iki bardak çay doldurdum ve sen çayını gelip içersin diye bekledim
Benim çayımda soğudu seninki de...
Şu merdivenlerdeki her ayak sesinde, şu zile basan her elde sen misin acaba düşüncesi...
Alıştım sensizliğe tamam mı !
Artık gelme!
İstemiyorum.
Ben yalnız başıma çok daha mutluyum
Ve çok da...
Ağlamıyorum artık.
Gözümde yaş mı kaldı sanki
Sana beddua etmiyorum
Dualarımda da yerin yok artık.
Bir tek şiirlerim de kalmıştı yerin ona da bugün son veriyorum.
Hoşçakal.