Hoşçakal

Sözlerimden dökülüyor içimde birikmişler.
Kıyılarına vuramadığım tümcelerim.
Denklemlerinde boğulan hayallerim.
Ne denli hissizmişsin ben yazarak öğrendim.
.
Şiir defterimde satır satır birikti sana olan ağıtlar.
Bazen öfkeyle karmaşık özlemler.
Bazen çaya harmanlanmış senli düşler.
.
Dışarıdan sert mizacım varmış.
Bilmiyorlar ki sebebi senin öğrettiklerin...
Duygularına parça parça cam batmış hangi ruh tekrar güleç olabilir ki?
Yada kime neyse halimiz işte...
.
Yalnızlığa sokuldukça harmanlandım duygusuzlukla...
Artık insan denenlere karşı his birikmiyor içimde.
Sorsalar gıkımda çıkmaz da neyse...
.
Bazen rüyalarıma giriyorsun yerli yersiz..
Galiba diyorum andı beni.
Belki de böyle hissetmek işime geliyor.
Sahi duruyor mu şiir defterimden kopardığın yapraklar?
.
Yıllar geçse de aklına düştüğümü biliyorum.
Selam göndermelerinden belli ediyorsun.
Ama güven bir kere kırılınca...
İnsan slm'a bile sevgi besleyemiyor biliyor musun?
.
Umarım bu evrende yaşattıklarını anlayacak uzun bir ömrün olur...
Yoksa tükenmez yüreğinin açtığı yaralar...
Dilerim sağlıklı ve upuzun bir ömrün olur.
Yoksa nasıl anlar beni sahte sözlerin yalnız kurtu ????
Dua ve beddua karışır oldu.
Onu da yaşattıkların sayalı yıllar...
Hoşçakal ????