Huzurda sendin, mutlulukta... Yaşamakta sendin, ölmekte... Ağlamakta sendin, gülmekte... Güneşin doğuşuda sendin, batışıda... Hayatımı anlamlı yapanda sendin, anlamsız yapanda... Sevmekte sendin, sevilmekte... Özlenilmekte sendin, özlemekte... Kısacası hayatım sen olmuştun her şeyinle gülüşün, kokun, gözlerin en büyük hediyeydi sanki bana yanında mutlu olduğum insan. Bilemezdik öyle değil mi? Ne sen ne de ben böyle olacağımızı bilemezdik? Bilseydik sever miydik ya da ben sever miydim? Karşına çıkar mıydım? Gülüşüne aşık olur muydum? HİÇ SANMIYORUM. Bugün yanımda olmadığının bilmem kaçıncı günün kaçıncı saatinin kaçıncı dakikası sayamadım. Neden mi? Çünkü senin fotoğraflarına bakıp birer sigara yakmaktan zamanın nasıl geçtiğini anlamıyorum. Kahveyle müziğimde yanımda eşlik ediyorlar bana haklarını yiyemem. Seninle iki yabancı olduğumuzdan beri mutluluk, gülmek, eğlenmek, sacmalamak, sevmek istemiyorum. Seninle birbirimizi tanımamaya başladığımızdan beri tek istediğim şey birazcık bile olsa HUZUR...