İblisin üzüntüsü
Evliyânın büyüklerinden birisi, Hac zamânında insan kılığına girmiş olan İblis'i Arafat'ta gördü Zayıflamış ve benzi solmuş, gözü yaşlı ve kamburu çıkmış olarak perişan bir haldeydi. Evliyâ olan zât, İblis'i tanıyıp ona dedi ki:

"Niçin gözün yaşlıdır? kim ağlattı seni?"
"Ticâret yapmak fikri olmadan, sırf Allah rızâsı için Hac yapmaya gelenlerin, arzularının Allahü teâlâ tarafından kabul edilmesinden korktum, Onun için ağlıyorum"

"Peki seni zayıflatan nedir?"
"Hacıları getiren atların inlemeden, kişneyerek gelmelerine üzüldüm Halbuki benim yoluma gidenleri böyle götürselerdi, sevincim çok artardı"

"Pekâlâ, benzini solduran nedir?"
"Müslümanların ibâdetlerine devam etmeleri ve birbirleriyle yardımlaşmalarıdır. Şâyet isyânda yardımlaşsalardı, sevincim ziyâdeleşirdi"

"Seni çökertip, belini büken nedir?"
"Kulların, (Yâ Rabbi! senden son nefeste imân-ı kâmil ile ölmemi istiyorum) diye yalvarmasıdır Halbuki ben onları, kendi işlerini ve ibâdetlerini beğendirip, imânsız gitmeleri için çalışmaktayım. Allah'a böyle yalvaranların, benim bu iş için çalıştığımı anlamalarından korkuyorum" dedi...