Uzun süren bir karanlıktan sonra
Güneşe kavuşmaktı senle konuşmak
Dilinden çıkan her hece, her söz, her harf..
Karanlıkları yok eden ışık
Hayata açılan bir kapıydı sanki
Konuşmak istedim
Yutkundum
Konuşamadım
Anlatamadım sensiz geçen günlere edilen lanetleri..
O kadar çok özlemiştim ki seni
Rüyamı
Hayalimi
Sevgilimi..
Biliyorsun
Biz bir rüyanın
Bir masalın iki kahramanıyız
Unutma sadece şimdilik yalnızız..
Kalbimin sesini duyabilseydin
İçimdekileri sana anlatabilseydim keşke..
Haykırabilseydim sensiz olamadığımı
Karanlıklarda yok olup
Her gece ayrı bir uçurumdan kendimi attığımı
Her gün ayrı bir ölüme kalkarak
Daha derine
Daha derin bir karanlığa gömüldüğümü
Bir umudu olmalı insanın
Benimki sensin
Ruhumun eş parçası
Ömürlük sevgilimsin.