insanın yüreğinin en dip köşesinde sakladığı hüzünleri vardır kimseye anlatamadığı,içine attığı zira anlatırsa yarasının daha çok kanamasından korktuğu hüzünleri içini en çok sızlatan ama kalbinin en güzel köşesinde sakladığı hüzünleri...
bazen anlatmayı dener ardından kendini yeniden sessizliğin içine gömülmüşken bulur anlatıp içindeki yaraları diliyle ziyan etmek istemez insanın derdi yüreğindedir eller ne bilsin?
Anlatamazsın belki kalbinin nasıl sızladığını ama bi bakış yeter bazen yara bere dolu gönlünü belli etmeye
en yakınındakine bile anlatamazsın bazen için sızlar,sonra kafanı kaldırırsın mavilere parlayan yıldızlara,ışık saçan ay'a anlatırsın yaşanılanları
asla kaybetmiyceğini düşündüğün dostlarını kaybedince insanların sana huzur vermediğini anlar ve bi sokak kedisinin başını okşarsın ve onda bulursun insanlarda bulamadığın huzuru
canın mı yanıyor? Mavilere anlat bas karanlığa gözlerini ve denizin kokusu,sesini hisset sonra aç gözlerini kaldır kafanı gökyüzüne mavilere süzülen kuşları izle onlar gibi özgür olmayı dile.
Canın mı yanıyor? Ser seccadeni namazını kıl uzun uzun kıl yormadan sıkılmadan itinayla kıl secdeye in ve kapat gözlerini aksın yaşlar gözünden teslim ol yaratana tevekkül et.
yeniden başla en baştan başla kitapsız,çiçeksiz,hayvansız,vicdansız,doğrusuz insanlardan uzak dur ve temiz kal kalplerinin kirliliği dışına vurmuş insanlara inat temiz kal...