İçsel Huzur

Bazen her şey sessizleşir,
gürültüler susar,
ama içimdeki fırtına hiç durmaz.
Bütün dünya geçip giderken,
ben hâlâ duruyorum,
sadece kendi sesimi duymaya çalışıyorum.

Bir yanda dünya bağırırken,
benim içimde başka bir ses var,
çok derinlerde bir yerde,
görünmeyen ama hissedilen.
Ona ulaşmak için
ne kadar savaşsam da,
o hep biraz uzak kalır.

Ve belki de huzur,
dışarıda değil,
içimizde bir yerlerde gizlidir.
Ama bazen o huzura ulaşabilmek için,
dünya kadar karmaşanın içinden geçmemiz gerekir.

Ve belki de,
huzur,
sadece sabırla bulunabilir.