İçsel Huzur

Dünya gürültüyle dolu,
her an bir yankı,
her adım bir çığlık.
Ama ben,
sadece sessizliği arıyorum.
Bir köşede,
gözlerim kapalı,
rüzgarın melodisini dinliyorum.

Bazen,
dünyanın karmaşası bana çok ağır gelir.
Kelimeler kesilir,
bağıran sesler uzaklaşır,
ve geriye sadece ben kalırım.
Ve o an,
kendi içimdeki huzura,
en derin sükunete ulaşırım.

İçsel huzur,
görülemeyen bir şeydir.
Ama bir kez yakaladığında,
sana tüm evreni hissettirir.
Dışarıdaki fırtınalar,
içindeki denizi değiştiremez.
Çünkü huzur,
sadece dış koşullarla değil,
içsel dengeyle kurulur.

Ve belki de,
bütün bu arayışın sonunda,
bulduğumuz tek şey
içimizdeki sessizliktir.
Gerçek huzur,
bir anlık kaçış değil,
içindeki denizi bulmak ve
onu sevgiyle kabullenmektir.

İçsel huzur,
dünyanın gürültüsünden uzak,
kendi içinde bir deniz gibi
yavaşça dalgalanır.
Ve o dalgalar,
sana seni hatırlatır.
Ve sadece o zaman,
gerçek anlamda barış bulabilirsin.