İki Asal Soru

Bir insan sevilince mi iyidir? Yoksa iyi olduğu için mi sevilir?
Daha önce söylendiği gibi kırılmamak için insanlara değil yaptıklarına odaklanmak gerek. Ama kırılmaktan çekinmiyorsa insan.. O zaman insanlara odaklanıp yapılanları gözardı etmeli. Elbette iyi olanları.. Çünkü insan kendi yaptığı ve kendisine yapılan iyilikleri unutmalıdır, yoksa hep aynı iyiliklerle kendini avutmaya başlar. Yeni iyiliklere kapı kapatır.
İnsan sevilince iyi olmaz. Sevginin güzel bir gücü olsa da bu ruhta gizliyse mümkündür. Rezil bir insan sevilirse daha da rezilleşir. Sevgi insandaki tüm gizi açığa çıkarıp büyütür. Karanlıksa kara deliğe, aydınlıksa güneşe çevirir. İnsan iyi olduğu için de sevilmez. Seven menfaat temin ediyor olabilir, bu yüzden sevgi gösterisinde bulunabilir. Seven iyi de olabilir, "Sevelim, sevilelim." diyordur kalbinden. Görüyorsun arkadaşım, birbirinin ikilemini oluşturan sorular bazen tamamen içi boştur. Akıl barındırmayan iki soru.. İyi insan da sevilmez, sevilen de iyi insan olmaz. Bunlar hep genellemelerdir, aldatıcı görüntüler...