“Yıllar var ki,sormadım kendime nasılsın diye…!
Bir hayat galesi, bir koşuşturma.
Bir şeylere yetişme kaygısı.
Devamlı çabaladım ve yoruldum.
Sonra bir gün duruverdim.
Ve kendime sordum…
Nasılsın dedim?..
Kalbim çok üzgünüm dedi.
Gözlerim artık yeter ağlama dedi.
Ayaklarım yorgunum dinlen dedi.
Döndüm geçen yıllara baktım, farkına varmadan akıp gitmişler.
Kalbime yeniden sevgi filizleri ektim.
Gözlerimi güzelliklere çevirdim.
Ayaklarımı iyice uzattım.
Kollarımla kendimi sardım.
‘Seni Seviyorum’ dedim.
Şimdi ikinci bahardayım!..
Mutluyum, sevgiyi öğrendim.
Neşeliyim, yaşamın değerini anladım.
Huzurluyum, sevdiklerim yanımda.
Hoşgeldin ikinci bahar.
Mutluluk ve sevgiyle geç
Çünkü hayat güzel
Yaşam Değerli Bir Armağan...