İkinci Kayıp

Bir yerlerde kaybolmuş bir şarkı gibi,
gönlümüzde yankı bulur hâlâ,
kimse duymadan,
kimse bilmeden.
Bir bakış,
bir anlık bir düşünce,
ve bir umut,
bazen bir ömre bedel olur.

Bir şey var,
sürekli bizi takip eden,
ama hiç yakalayamadığımız.
Ruhumuzun ardında,
gölge gibi,
geçmişin rengi solmuş bir hatıra,
yavaşça sarar bizi.

İşte o kaybolan an,
bir yıldız gibi kayar geceye.
Bize kalan yalnızca,
o anın sesini,
gözlerimizdeki ışığı
hatırlamak olur.

Zaman ilerler,
ama o kayıp hep bizimle gelir.
Bazen farkına varırsınız,
ama bazen de sadece ararsınız,
o kaybolmuş şarkının melodisini
gönlünüzde yeniden çalarken.