İlk Cinayet

Meşgaleler içerisinde kaybolduğunda ne kadar değersiz hissettiğini kendini...
Kim bilebilir ki ayna karşısındaki bir yığın cinayeti?
Ruhanî bir parıltı beklemiyor utanır, sıkılır Tanrı mizacından.
Yine de hasret kalır insanî duygular ve fikir hayatından'

Yıldızlara seslense de güruh içinde edepten
Çehresi değişir cani edasıyla "ben"i katleden
Sağır ve kör eder kalabalıklarda söz onu.
En derininde de olsa sevgi, cesaret onun.

Sahipsiz bir Vandal sınıfından alçak gönüllü tavırlarla
Kurbanının hissetmedikçe benliğini derin sorguyla
Tüketir onu bu belirsizlik içindeki binlercesi
Aidiyetini yitirirse bu benlik içerisinde, saldırır ruhunda binlercesi binlercesine.