-İLKİMDİN-

İlkimdin. Kalbimin ritmini seninle bozmuştum ilk defa , bozulan tek şey ritim değilmiş oysa ki. İlkimdin , ve ben seninle bir çok şeyi yitirdim. Sorgusuz sualsiz hayatıma geldin ve girdin. Ses çıkarmadım çünkü sevdim. İlkimdin, ve ilk defa kaybettim, acıyı tattım. İlkimdin, ilk defa birisi için uykuyla aram bozuldu. Başkaları gibi değildim. Ben kalbinden aşşağısını hiç düşünmedim. İlkin değildim, bir çok kişi dokundu benden önce sana, ve benden sonra. Ve belkide bu yüzden yitirdim. Çünkü seni kullanmadım. İlkimdin ve hiç bir zaman diğerleri gibi kıyafetinin altında ne var diye merak etmedim. Bu yüzden yendin beni, çünkü saftım. İlkimdin, ve seninle ilk başta huzurumu yitirdim. Diken üstündeydim. İlkimdin, sadece kaybetmekle kalmadım seninle kazandım ayrıca. Korkuyu kazandırdın bana. İlkimdin, ilk defa birinin gitmesinden korkmuştum, ki gittin. İlkimdin, o paramparça olmuş dudaklarına dokunmak hiç geçmedi aklımdan, hayatından gelip geçenlerin ki gibi aşkım bel altı değildi. Ve sonra saflığımı yitirdim, çünkü aldatıldım. Ardından intikamı kazandım, senin yaptıklarını başkalarına yaptım. Senin yüzünden ben insanları ağlattım, aldattım. Ancak deymedi, senin gibi gaddar değildim, hep pişman olan bendim. Sayısız elveda kazandım sayende, her elveda için bir çizgi attığım defterimde artık yer kalmadı. Kin duygusunu da kazandım ve kalbim durmadan kanadı. Düşünüyorum da kazandırdığın şeyler daha çok aslında, ne kadar kötü duygu varsa bir araya getirip başımdan aşşağıya dökmüşsün sanki. İlkimdin, benimle ilk sen dalga geçtin, beni ilk sen ağlattın ve beni ilk sen güldürdün. İlkimdin, hayatıma "di" li geçmişi kattın. İlkimdin, "söylemesi kolaymış gibi soruyorsun birde bitti işte" diye bir kalemde silip geçtiğinde ben insanlara aldırmadan herkesin içinde ağladım. İlkimdin, senden sonra olmadı yeni biri, olamadı. İlkimdin, ilk defa ölmesini istedim el ele tutuşan çiftlerin. Kıskançlık duygusunu kazandırdın bana, bölük pörçük uykularımda mutlu insanlar üzerine kabuslar görmeye başladım. İlkimdin, elini tutarken çaresiz kalmış bir kedi gibi titredim. İlkimdin, beraber oturduğumuz o bankta soğuğa aldırış etmeden pinekledim. İlkdimdin, gözlerini gözlerimden her kaçırdığında gülümsedim. Ve bana en içten aşkım diyen sendin. İlkimdin, beni hiç sevmedin, kırdın, döktün , incittin ve eminim ki bu yüzden ilkimdin çünkü beni önemsemedin. Alışıktın, terk edip gitmelere alışıktın. Umut vermek kolaydı senin kitabında. Aldatmak çocuk oyuncağıydı kişiliğinde. Kişilik.. İlkimdin, kişiliğimi sende yitirdim. Herkese kahkahalar attım umursamaz bir tavırla, ancak akşamları yalnız başıma ağlayan yine bendim. Kaybolan kişiliğimi yeni kimliklere bürünerek bulmaya çalıştım, beceriksiz olduğumu söylerdin, bulamadım haklıydın. Her büründüğüm yeni kimlikte bir can yaktım, birinin gözyaşına sebep oldum. Bir kaç kişi arkamdan beddua etmedi de değil. İlkimdin, senin için bir zevktim, onu aldın ve ben gözünde bittim. İlkimdin, arkandan sayısız küfrettim. İlkimdin, bana iyi geldin, ancak gideceğini söylemedin. İlkimdin, seni kendimden çok sevdim, ancak kendimi sana sevdiremedim. İlkimdin, ben sana güvendiiim, ama başkasıyla olduğunu söyledikten sonra bir daha gülemedim. İlkimdin, beni değiştirdin, istediğin gibi biri oldum, ancak çevremde sevimsizleştim. İlkimdin, sen istememiş olsan da seninle fotoğraflar çekindik, ancak bunu kimse bilmedi, çünkü sen İSTEMEDİN. İlkimdin, ilk defa birinin evine gittim, yanında olduğuma hiç bu kadar sevinmemiştim. İlkimdin, o lanet olası bankta yanımdasın diye sayıkladıım, gülerek dönmüştün bana " ben hep yanındayım" ve bana yalan söyledin. İlkimdin, çocukluğumun geçtiği yerlerde el ele seninleydim, ve o yollardan bir daha geçemedim. İlkimdin, insanlar seni soruyorlardı bana, ancak ben anlatamıyordum seni,çünkü; yüce bir şeydin gözümde ve kelimeler yetersizdi. İlkimdin, hayatı sevdim seninle yeniden, bilmem kaç milyar kişinin içinde benim için tek canlı sendin. İlkimdin, seninle herkesi sildim, sana hep doğruyu söyledim ve bu , binlerce kaybediş sebebimden biriydi. Ve şimdi, elim asla elinden başka bir yere gitmemişti, fesatlıktan arınmıştı bedenim. Benim tek istediğim şey kalbindi, başkaları gibi başkalaşanlar gibi başka yerlerin değil. Elimi tuttuğunda yüreğim kalkıyordu, şimdiki orospu çocukları gibi başka yerlerim değil. Saçlarını hayal ediyordum hep, kirlenmiş paramparça olmuş dudakların umrumda değildi. Sana vereceğim şey kalbimdi, o kirli paramparça dudaklarınla öptüğün saf dudaklarım, benim ilkimdi..

İlkimdin, ve bu yüzden hiç çekinmeden gittin.. Ve şimdi yeni biri ?

Bu yazının devamı belki "Yeni biri" adlı bir metinle gelebilir.