Dertleşke.

Düşün biraz ne çok "ama" var.
Ve benim anlamaya gücüm yetmiyor. Kaldıramayacağım yükler bırakıyor sandıklarım. Sevildiğimi, geldiğimi, geçtiğimi, dokunduğumu, iyileştiğimi sandıklarım. Yıkıla yıkıla devrile devrile. Sarhoş kusmuğu anksiyete kusmuğuyla yarışır gibi. Kör dövüşünde galip arar gibi. İçimde kocaman bir buz dağı var. Eritseler boğulacağım. Bıraksalar donacak. Herkes kendi acısıyla meşhur. El uzatmak yara için gayri meşru. İçimdekiler beni öldürmediği gibi yaşatmıyorda.
İnsan eksildiği yerde kendisine bırakılan fazlalıkları atma gayretine değil,
Kendi eksikliklerini toplama telaşına girer.
Ve sonunda biriktirdiği, kendini yok edene dek döktüğü
parçalarından başka bir şey değildir.
Halim vaktime küskün.
Vaktim anlamaz halimden derler ya öyle işte.
Çoğalan ağrının zehri gün gün derine ulaşıyor.
Zamanını bilemediğin her duygun seninle karışıyor.
Bir umudun insandan neler götürebileceğini anlıyorum sanırım.
Kendine, kendinden başka yakın edemediği bir insanın olmayışı.
Ben buna kalıbına sığmayan yalnızlıklar diyorum.
Hiçbir kurala , hiçbir sınıra tutunmadan seni sana hapsetmeden sevmeyi denedim.

İnsanın en tutumlu yanı,
Haykırmak istediklerini içinde biriktirmesidir.
İnsanın savurgan olmadığı tek yönü budur.
Ağzından çıkan her kelime bir gün susmayı öğretir çünkü..
Bana uzun zamandır sanki bir yerlerde hep koşacakmışım
Ve hiç yetişemeyecekmişim gibi gelir.
Yol üstü uğraması siner bakışıma.
Kuruduğunu düşündüğüm sularım köpürüverir bazen.
Evrendeki o denge gösterisi sana baktığımda başlayıverir.
Müthiş bir gürültü kopar gider en sessizini öper sonra.
Kapalı kalmak isteyen pencereleri duvardan sayar bu dünya.
En uzun yutkunuşumda düştüm dizlerimin üstüne.
Ölesiye yanılmak istedim.
Bu mücadele çıkmazına aylak adımlarla sokuldum.
Susma bağır/çağır ki ben yaşadığımı hissedeyim.
Zaman kayıplarını çıkar göğsümden.
Canlı bulduklarımın bile yası var.
Kaybımı görüp arttırıyorum.
Çünkü nihayeti de var bu cümlelerin.
Mutluluk eğretidir yüzümde,
acı sanki tam oturur.
İyi niyetli çabalar sanki seyircisizdir.
İzleyeni az olur.
Göz altı ve göz ardına sıkışmış
Bir kaç hayal kırıklığı gibi.
Kendi imdadıma kendi sayıklamalarım yetişir.
Her tutunduğum hasta,
Ama yine de çabama sağlık.
Her gün tekrara düşüyorum,
Seni severken.
Ne olur kaldırma beni.
Dünyanın bütün düzlüklerine beraber çıkana dek.
Sana sarılmanın talihlisi say beni.
Saç çektiren kara kediler kadar hatırım olsun. Kovma beni.
Tartısı var mıdır şu halimin ?
Nedir eksiği fazlası.
Her şey koca bir ihtimal.