Bir duruşu olmanın insanın, bir bakışı, bir gülüşü...
Kalbinin yüzüne yansıması olmalı.
Dilinin söylediklerini yüreğinden gediğini bilmeli mesela.
Yalan olmamalı mesela sözlerinde, mana olmalı. Gözleri boşluğa değil, en derine bakmalı.
Bir ağırlığı olmalı insanın yük değil.
Kendine.
Omuz olmalı.
Destek olmalı.
İnsan,
İnsan olabilmeli evvela.
Kalbiyle.
Diliyle.
Gözüyle.
Duruşuyla.
İnsan kalabilmeli daima...