"Benden uzak durmaya çalışmayı kes!" Diye bağırdığı zaman, tekrar ona olan soğukluğuma saklandım.
Tekrar bana doğru bir adım attı. O an bir kez daha geri gitmek istedim. Ama yapamadım, sadece kendimi yaslandığım duvara biraz daha bastırmakla yetindim. Acizce.
"Çünkü bunu yapamıyorsun!" Dedi ve beklemediğim bir an da dirseğimi tuttu.
Dirseğimi kavrayan elleri, korkumun üstüne sinerken, gözlerimi etrafta gezindirdim. Çaresizce.
"Bak, yine ait olduğun yerdesin, kollarımda..."
© GÜLSÜM ADIGÜZEL
İnstagram: @missivamiy
Wattpad: @missivamiy
Takip et ve hikâyelerden haberdar olma fırsatını yakala!
Seviliyorsun ❤